به گزارش یاشهید ، اولین شهری که بعد از آغاز جنگ تحمیلی به دست دشمن بعثی افتاد، شهر قصرشیرین بود. این شهر که در غرب استان کرمانشاه واقع است، از شمال به سرپل ذهاب و از جنوب نیز به گیلان‌غرب وصل می‌شد. استراتژیک بودن این شهر از جهات مختلف به‌ویژه شرایط اقتصادی، حاصل خیز بودن خاک، وجود نخل‌های بلند و همچنین موضوعات مربوط به مسائل نفتی دشمن بعثی را بر این داشت تا با آغاز جنگ تحمیلی در اسرع وقت این شهر را به تصرف خود دربیاورند. شهر قصرشیرین حدود ۱۸۶ کیلومتر مرز مشترک با کشور عراق دارد و شاید هم به این دلیل بود که این شهر اولین شهری بود که به دست دژخیمان بعثی افتاد.
دشمن بعثی بعد از تصرف این شهر، علاوه بر جنایت‌های مختلف که با هیچ قانون بین‌المللی سازگار نبود، تمام ساختمان‌های اداری و مسکونی را ویران کرد و فقط یک ساختمان را آن هم برای مستقر شدن فرماندهانش ویران نکرده بود.
وجود بلندی‌های مختلف در شهر قصرشیرین و مناطق اطراف آن، مهم بودن این شهر را بیش از پیش اثبات می‌کرد و دشمن بعثی با در اختیار داشتن این بلندی‌ها و رصد تحرکات رزمندگان اسلام، شرایط را برای نیرو‌های خودی سخت و دشوار کرده بود. اما رزمندگان در عملیات‌های مختلف چندین بار برای بازپس‌گیری این شهر اقدام کردند و شرایط طوری بود که درگیری بین رزمندگان با دشمن بعثی در این منطقه تا روز‌های پایانی جنگ ادامه داشت. همچنین قبل از آغاز رسمی جنگ و یورش دشمن بعثی به مرز‌ها در سال ۱۳۵۹، این شهر قبل از این سال نیز مورد حملات عراقی‌ها قرار داشت.
بسیاری از پیشکسوتان دوران دفاع مقدس، اجرای عملیات مشترک ثارالله که توسط سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و ارتش جمهوری اسلامی ایران برگزار شد را مقدمه‌ای بر بازپس‌گیری شهر قصرشیرین و عقب راندن نیرو‌های صدام از بلندی‌های اطراف قصرشیرین می‌دانند. این عملیات در ۱۵ مرداد ماه سال ۱۳۶۱ با رمز یا ثارالله و با همکاری سپاه و ارتش با هدف در دست گرفتن جاده سرپل ذهاب به قصرشیرین، آزادسازی ارتفاعات مهم، پی بردن به آرایش نظامی دشمن برای اجرای عملیات‌های دیگر و تهدید جاده تدارکاتی دشمن در محور پرویزخان به تنگه بشیرخان اجرا شد. سپاهیان در عملیات ثارالله با دو گردان حمزه و المهدی (عج) عملیات را در ساعت چهار بامداد ۱۵ مرداد سال ۱۳۶۱ آغاز کرد و از طرفی یک گردان زرهی ارتش نیز کار‌های پشتیبانی را انجام می‌داد.
رزمندگان در همان ساعات ابتدایی عملیات، با استفاده از آتش تانک‌ها موفق به بازپس‌گیری بیش از شش تپه مهم در نزدیکی قصرشیرین شدند. بازپس‌گیری ارتفاعات در منطقه قصرشیرین، امتیاز مشرف بودن به تحرکات نیرو‌های خودی را از دشمن بعثی گرفت و شاید به همین دلیل باشد که بسیاری از فرماندهان دوران دفاع مقدس، اجرای دقیق عملیات ثارالله را مقدمه‌ای بر آزادسازی کامل شهر قصرشیرین می‌دانند. عملیات ادامه داشت تا اینکه جاده مهم سرپل ذهاب- قصرشیرین به دست رزمندگان افتاد و این جاده به‌طور کامل از دید نظامیان عراقی خارج شد، لذا این اقدام موفقیت‌آمیز منجر به این شد تا حرکت رزمندگان به سمت اهداف بعدی عملیات ثارالله با سرعت بیشتری انجام شود، چراکه با آزادسازی این جاده، نیرو‌هایی که در بخش سیستم پدافندی دشمن بعثی فعال بودند یا به هلاکت رسیدند یا عقب نشینی کردند.
رزمندگان اسلام در این عملیات به تمام اهداف از پیش تعیین شده خود دست یافتند و از همه مهم‌تر اینکه تلفات جمهوری اسلامی ایران در این عملیات بسیار ناچیز بود و مرحله به مرحله عملیات با برنامه‌ریزی به مرحله اجرا رسید. بعد از عملیات ثارالله، جاده قصرشیرین – سرپل ذهاب به طور کامل زیر رصد نیرو‌های خودی بود و تمام تحرکات دشمن بعثی به منظور حمله‌های احتمالی مجدد مورد بررسی قرار می‌گرفت و قبل از اینکه اقدامی صورت بدهند، خنثی می‌شد. آزادسازی تأسیسات مهم در شهر قصرشیرین نیز از دیگر نتایج مثبت این عملیات محسوب می‌شود و از طرفی ۲۹۰ نفر از نیرو‌های دشمن کشته و زخمی شدند و تعداد قابل توجهی تانک، نفربر و تجهیزات نظامی دیگر نیز به دست رزمندگان اسلام افتاد.
رشادت، شجاعت و مقاومت رزمندگان مقابل دشمن بعثی در بازپس‌گیری شهر قصرشیرین منجر به این شد تا حتی یک وجب از این شهر در دست دشمن بعثی باقی نماند و نتیجه این رشادت‌ها را نیز امروز شاهد هستیم که این شهر با دارا بودن دو مرز عمدتاً تجاری خسروی و پرویزخان، نقش عمده‌ای در صادرات و واردات کالا‌های مختلف داشته باشد و کمک شایانی به کشور در حوزه اقتصادی بکند.
بنابراین تنها کاری که امروز از دست ما برمی‌آید، زنده نگه داشتن یاد و خاطره شهدایی است که با فداکاری و تقدیم کردن خون خود، امنیت پایدار را نصیب کشور کردند.
لطفا دیدگاه خودتون رو بیان کنید: