خطاب به هکران …

شاید امروز شخصی قدمی برداشته که خودش را راضی کرده و جمعی را راضی تر. شاید امروز تلاشی کرده  که احساس پیروزی و موفقیت را به قلبمش تزریق کرده و دیگرانی را مشغول به این سرخوشی! از این شایدها زیاد اتفاق می افتد، هر روز در گوشه ای توسط جمعی ، به شکلی…

یک روز قرآن سوزاندن و کاریکاتور کشیدن و فیلم توهین آمیز ساختن و یک روز حمله ی وحشیانه به مردم بیگناه سرزمینی به جرم مسلمان بودن و روزی دیگر جنجال و غوغا راه انداختن بر سر تشییع و تدفین شهیدان راه حق و روزی دیگر ترور نمودن دانشمند هسته ای و روز بعد بیرون آمدن دستی از آستینی دیگر برای رقصاندن عروسکی جدید در صحنه ی اسلام ستیزی و مقابله با فرهنگ ایثار و شهادت.

آری! ایثار و شهادت؛ فرهنگی که نه از پس نظریه های جامعه شناسان می شود بیرونش کشید، نه می توان به قرص و شربت تبدیلش کرد تا افرادی استفاده اش کنند و دلباخته ی آن شوند.

روزی قرار است bbc و voa بلند شوند و احساس کنند که قدمی برداشته اند و خود را راضی کرده اند و جمعی را راضی تر. روزی که مشقشان هک کردن سایت یا شهید گلزار شهدای تهران است و بعد توهمی که راضیشان می کند از مقابله با سی هزار گلگون کفن، سی هزار بمب هسته ای که هر ساعت و هر لحظه قطرات خونشان عالمی را دگرگون می کند و افسوس… افسوس که کرم لجنزار، زلال آبی رود حقیقت را چه می فهمد! به خیالشان خاک بر صورت خورشید پاشیده اند و به نادانی خود راضی اند.

به لطف حق، خورشید حقانیت شهدا هر روز درخشان تر خواهد شد و موعود با پرچم خونخواهی خواهد آمد.

پس بکوشید که روسیاهی به دل سیاهدلان خواهد ماند.

ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله اموتا…