بگذار بگذرد این ماههای حرام …

به گزارش یا شهید ،آن سالها ، هماره جنگ بود میان قبایل عرب.اما مکه سرزمین حرام بود و رجب ، ذالقعده ، ذالحجه و محرم زمان حرام. یعنی اینکه جنگیدن حرام است در آنها.روزگار که آهسته آهسته پا به ماههای حرام می گذاشت؛ پرچمی سرخ رنگ می افراشتند بر بالای خیمه فرمانده.یعنی آنکه جنگ به انتها نرسیده است.فرصت حرام بگذرد؛ باز تیغ خواهیم کشید به روی هم؛ دوباره پیکار خواهیم جست به سوی هم.این آرامش از سازش نیست ؛ از گذران زمان است . وقتش که فرا رسد دوباره شکسته می شود ؛ این سکوت و سکون مصلحتی …

…
رسیده ای تاکنون به خاک کربلا ؟ دیده ای پرچم بارگاه حسین را؟ پرچمی است سرخ رنگ که برفراز قبه حسین در اهتزاز است.سرخی اش از خون حسین است و پیامش رسا و آشکار.یعنی اینکه هنوز جنگ پایان نیافته است.یزیدیان به خیال خود پیکار را برده اند. اما این رویایی بیش نیست.بگذار بگذرد این ماههای حرام.بگذار به انتها برسد این فرصت نابهنگام.شمارش روزها که پایان یابد؛فرزند حسین که از راه برسد ؛ دوباره برپا می شود این جنگ. دوباره از سر گرفته می شود این پیکار. این صبر همیشگی نیست ؛ به انتظار است.به انتظار خون خواه حسین ؛ چشم به راه اتمام روزهای حرام …

……………….

…………..

…….
فجر که از راه می رسد ؛سرخی فلق نشان از پایان شب دارد و فرا رسیدن صبحی دلنگیز.این روزها سر و دست و پاهایی هایی که با یاد حسین در خون خویش خضاب می شوند؛تکه های بدنی که چون تن اربا اربا شده علی اکبر حسین بر روی زمین پخش می شوند ؛مدافعان حرمی که جانشان در راه آرمان حسین فدا می شود؛ پیامشان چون سرخی انتهای آسمان است که افق را سرخ فام می کند درسپیده دم.یعنی اینکه صبح نزدیک است.وصلت آسمان و خورشید عنقریب است.این روزها ی آخرین ماههای حرام هم که بگذرد ؛ علم عباس بلند می شود به خونخواهی حسین ، حضرت عشق قیام می کند با یا لثارات الحسین …

…
ما دلهای شکسته خود را وقف اباعبدالله کرده ایم و اشک خود را نذر کربلا، و این وقفنامه به امضای حسین رسیده است. موسم ، موسم یارگیری است و زمان ، زمان انتخاب.سربازان قیام را حسین خود ، برمی گزنید ؛ جان نثاران را ارباب خود انتخاب می کند . حواسمان باشد که جانمانیم از قافله حسین .کاروان نزدیک است به خاک کربلا. وقت تنگ است ومعرکه عاشقی در راه.یادمان باشد؛ آفتاب که طلوع کند ، نمازمان قضا می شود…