به گزارش یاشهید ، هرچند عادت کردهایم که پنج شنبهها در گلزار شهدا مادرانی را بر سر مزارهای فرزندانشان ببینیم که 30 سال پیش خبر شهادت دردانهها، پیرشان کرده است. اما خیلی از این مادران شهدا بیشتر از یک زیارت معمولی و دیدار کوتاه عازم گلزار شهدا میشوند. برخی از آنها سالها هر روزشان را سر مزار فرزند شهیدشان میگذراندند تا حس با او بودن را دوباره تجربه کنند. در کنار او طعم غذا را بهتر میچشند و ساعات عمرشان را با آرامش بیشتری سپری میکنند. به همین دلیل بار و بنه خود را جمع میکنند و هر روز راهی قطعههای گلزار شهدا میشوند. سر مزار شهیدشان غذا میپزند و روی سنگ مزار سفره غذایشان را پهن میکنند.
شهید رضا برزگر وقتی فقط 20 سال سن داشت در 23 تیرماه سال 1369 در کردستان به شهادت رسید. مادر او نیز چندسالی را هر روز راهی گلزار شهدا میشد تا اینکه بیمار شد و نتوانست روزانه به فرزندش سر بزند اما هنوز هم او 2 روز از ایام هفته را با پسر کوچکش در گلزار شهدای تهران میگذراند. او میگوید: «عشق و عمر من اینجاست. من هم با عشق به اینجا میآیم و همینجا با عشق غذا و چای درست میکنم.»
لطفا دیدگاه خودتون رو بیان کنید: